To Top
Χαιρετισμός του Δημάρχου Σερρών στη συνέντευξη Τύπου για την παράσταση Μαύρο Νερό Ή Πόσο διαρκεί μία μνήμη

Χαιρετισμός του Δημάρχου Σερρών στη συνέντευξη Τύπου για την παράσταση Μαύρο Νερό Ή Πόσο διαρκεί μία μνήμη

Εκτύπωση E-mail

Είναι μεγάλη η χαρά μας στη Δημοτική Αρχή για αυτή την εμβληματική παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών με την οποία κλείνει με τον καλύτερο τρόπο η επετειακή αυτή χρονιά, κατά την οποία γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 1821.

Μία χρονιά κατά την οποία ο Δήμος Σερρών διοργάνωσε μία σειρά δράσεων που αποτέλεσαν το έναυσμα για να κάνουμε ένα ταξίδι μέσα στη μνήμη, να εμπνευστούμε από την ιστορία της Ελλάδας και του δικού μας τόπου, της μαρτυρικής και ηρωικής γης των Σερρών και να οραματιστούμε το Αύριο.

Ένα μοναδικό ταξίδι στη μνήμη της πόλης και των ανθρώπων της τα τελευταία 108 χρόνια, μία συναρπαστική συνομιλία του παρελθόντος με το παρόν της πόλης είναι η παράσταση «ΜΑΥΡΟ ΝΕΡΟ Ή Πόσο Διαρκεί Μια Μνήμη», που βασίστηκε σε μία ιδέα και σύλληψη μίας Σερραίας δημιουργού, ενός δικού μας παιδιού, της Ματίνας Μέγκλα.

Είναι ιδιαίτερα συγκινητικό που 108 χρόνια μετά οι φλόγες από την καταστροφή της πόλης μας, η πιο μαύρη σελίδα της νεότερης μας ιστορίας, καίει με τον ίδιο τρόπο τη νέα γενιά, η οποία αποδεικνύεται ένας σπουδαίος φύλακας μνήμης.
Η παράσταση αυτή για την οποία εργάστηκε η προηγούμενη διοίκηση και ο τέως πρόεδρος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Γιάννης Γάτσιος είναι η καλύτερη έναρξη για τη νέα διοίκηση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. με επικεφαλής τον Σάββα Ρίζο δίνοντας το στίγμα της πολιτικής της Δημοτικής Αρχής για την ουσιαστική σύνδεση του Θεάτρου μας με την πόλη και το καλλιτεχνικό της δυναμικό.

Ταυτόχρονα, αποτελεί ένα μήνυμα ελπίδας για την ανάδειξη μίας νέας γενιάς δημιουργών που εμπνέονται από αυτόν τον τόπο και την ιστορία του και μέσα από τη δική τους φρέσκια ματιά μπορούμε να διδαχτούμε πολλά και να προετοιμαστούμε για το Αύριο.

Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο χαρούμενοι και υπερήφανοι είμαστε που βλέπουμε τη νέα γενιά να βγαίνει μπροστά με νέες ιδέες, με όραμα, όρεξη και ταλέντο.

Και σας υποσχόμαστε ότι είμαστε εδώ, εμείς οι μεγαλύτεροι και η Δημοτική Αρχή Σερρών για να σας ενθαρρύνουμε, να σας στηρίζουμε και να σας χειροκροτούμε.

Θέλω να συγχαρώ θερμά τη Ματίνα Μέγκλα, τη σκηνοθέτιδα Εύα Οικονόμου – Βαμβακά, τον συνθέτη Αλέξανδρο Γκόνη, τους ηθοποιούς και όλους τους συντελεστές της παράστασης και βέβαια τη χορωδία του Μουσικού μας Σχολείου.

Εύχομαι κάθε επιτυχία στην παράσταση «Μαύρο Νερό Ή Πόσο Διαρκεί Μια Μνήμη», την οποία θεωρώ δεδομένη.

Ανυπομονούμε να σας θαυμάσουμε επί σκηνής!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στις Σέρρες.
Από τις Σέρρες θυμάμαι πάντα ιστορίες. Άλλες από παλιά, άλλες ακόμη πιο μακρινές. Θυμάμαι πάντα τις γιαγιάδες και τους παππούδες μου να εξιστορούν τη ζωή τους και κάπως έτσι ερχόμουν πιο κοντά. Γνώριζα ένα κομμάτι της ζωής τους κι έτσι μπορούσα να τους καταλάβω καλύτερα.
Βρήκα το ενδιαφέρον της πόλης στις ιστορίες.  
Μαζί με την Εύα αρχίσαμε να ψάχνουμε, να ταξιδεύουμε στο χρόνο, να ανακαλύπτουμε. 
Ένωνα κομμάτια όλων των ιστοριών που άκουγα από παιδί και τελικά ένιωσα πως έγινα μέρος τους.
Γνώρισα μια πόλη ζωντανή. Γεμάτη αίγλη και περηφάνια. Αγάπησα την πόλη μου και εκτίμησα πράγματα που ίσως να θεωρούνται δεδομένα. Την ομορφιά και την ελευθερία. Από τον Εμμανουήλ Παπά, στο Μακεδονικό αγώνα και ύστερα στο 1913 με την πυρπόληση τους, οι Σέρρες αναγεννήθηκαν πάνω στις στάχτες τους και δεν ξεχνούν. Ανακάλυψα μια πόλη που δεν ήξερα αλλά είχα βαθιά ριζωμένη μέσα μου. Με μεγάλη μου τιμή ανακάλεσα γεγονότα, μνήμες και ζωές ανθρώπων που τις μοιράστηκαν. Μέσα από τις ιστορίες ζουν κι όσο τις θυμόμαστε δε θα πεθάνουν ποτέ. Μέσα από τις μνήμες όλων αυτών που τελικά μου μάθανε πως τίποτα δεν τελειώνει και πως όλα μπορούν να ξαναγίνουν από την αρχή. 

Η παράσταση είναι αφιερωμένη στο Χρήστο Μέγκλα που έφυγε, όμως πάντα θα είναι εδώ, στην πρώτη σειρά.

 

Ματίνα Μέγκλα

Σκηνοθετικό Σημείωμα

Αύγουστος 2021. Σέρρες. Πρώτο ταξίδι στη γη των γεγονότων - 108 χρόνια μετά.
40 βαθμούς κελσίου και στον αέρα η βαριά ατμόσφαιρα της ζέστης. Ταξίδι με αμάξι από Αθήνα όπου οι φωτιές καίγαν ακόμα σπίτια, κτήματα και ζώα. Μυρωδιά καπνού στο αυτοκίνητο και άσπρη στάχτη στα τζάμια. Απόβαση.
Σέρρες. Μια πόλη που ξέρει να κρύβει καλά τα μυστικά της. Κόσμος ντυμένος επίσημα πηγαινοέρχεται στο μεγάλο πεζόδρομο της εβδόμης μεραρχίας. Γεύση από τραγανό φύλλο και από καλοψημένο καφέ. Ψάχνω να βρω όλα αυτά που με απασχολούσαν τους τελευταίους μήνες. Όλα όσα ανακάλυψα μέσα στους χάρτες, τα βιβλία της ιστορίας και τα επίσημα έγγραφα. Τις όχθες του Στρυμόνα, το δρόμο για τη Νιγρίτα, το Βαρόσι.
Περπατάω στους δρόμους της πόλης, χάνομαι μέσα στα στενά της Περικαύστου. Και στέκομαι για λίγο έξω από την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων και ο χρόνος μοιάζει να παγώνει για λίγο. Ένα αμάξι νεόνυμφων με προσπερνάει κορνάροντας κι εγώ νιώθω για λίγο να μεταφέρομαι στο Τότε. Σκέφτομαι τους ανθρώπους που έζησαν πριν από εμάς. Φαντάζομαι τα ίχνη που άφησαν τα παπούτσια τους στους δρόμους που τώρα είναι στρωμένη άσφαλτος. Κι ακούω την καρδιά μου να ξυπνάει. Και νιώθω ότι θέλω να πω την ιστορία μέσα από τα δικά τους μάτια, θέλω να δανειστώ τις δικές τους στιγμές. Και ίσως έτσι καταφέρω να τους χαρίσω αυτό που όλοι πάντα θα επιζητούμε, την αθανασία. Μια καμένη πόλη που υπάρχει κάτω από αυτήν την πόλη που στέκεται τώρα μπροστά μας και ανθίζει. Μια ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Μιλάω με την Ματίνα, φως και οδηγός σε όλη την διαδρομή και αποφασίζουμε σχεδόν ακαριαία να βουτήξουμε χωρίς ανάσα σε αυτήν την περιπέτεια. Να φτιάξουμε τον Κωνσταντή και τη Βασιλική, τον Στέργιο και την Ειρήνη με τα πολύτιμα υλικά της νύμφης του Στρυμόνα. Να τους ντύσουμε , να τους στολίσουμε και να φωνάξουμε τους ανθρώπους της πόλης τους να τους πενθήσουν τραγουδώντας. Γιατί όλα ξεκινούν από ένα πένθος.
Η συνέχεια στη σκηνή.

Εύα Οικονόμου- Βαμβακά


Copyright © 2020 | Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών - Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος